Ik ben Maurice Hagen, aanvoerder van Irene TTL 1. Aangezien mijn complete team er na de vorige competitie mee stopte, ben ik bij het “oude” team 2 gevoegd, waarna wij als nieuw 1e team deze competitie van start gingen. Ik speelde met Jaqua, Hooman en Patrick. Joep viel drie maal voortreffelijk in. Vanaf dag 1 was het erg spannend, de teams ontliepen elkaar niet veel en er waren veel verassende uitslagen. Daardoor, en natuurlijk door eigen fantastisch spel, draaiden wij vanaf het begin boven in mee. Zo goed zelfs, dat we de laatste wedstrijd nog maar 4 punten nodig hadden tegen naaste belager Dito om kampioen te worden.
Wij namen die dag ons ijskonijn, Patrick Mols mee, die beweerde over stalen zenuwen te beschikken als het er op aan komt. Deze avond kon hij echter geen potten breken en mag hij wellicht voortaan liefkozend schijtlijster genoemd worden?
De korte versie is dat we die avond, uit bij Dito, maar 3 punten haalden en dus naast het kampioenschap grepen ten koste van hen. De wijze waarop was niet charmant.
Uiteindelijk eindigden we beiden op 60 punten, was het gametotaal ook gelijk en werden alle afzonderlijk gemaakte punten van onze twee ontmoetingen opgeteld, met als vervelend resultaat dat wij 2e werden, met een puntentotaal van 770 om 724!
Zodoende hebben we vrijdag de 13e december, een promotie/degradatie duel moeten afwerken, eveneens tegen een team van Dito! Uitslag: een heel erg dik verdiende 6-4 overwinning, waardoor wij alsnog promoveren naar de overgangsklasse!
Alleen jammer van die rode Irene handdoek als bewijs van het kampioenschap, die had ik graag gewonnen!
Maurice Hagen, aanvoerder TTL Irene 1