Een Vreemdeling en een Jamaicaanse figurant

Degene die denkt dat dit stukje een opsomming is van feitelijke gebeurtenissen van een gespeelde competitiewedstrijd komt bedrogen uit.

Zaterdag 28 februari jl. stipt kwart over twee gaat de deurbel. Mijn zoon gaat kijken en komt terug gesneld. “een Vreemdeling” luidt zijn oordeel. Helemaal ongelijk heeft ie niet met zijn uitspraak, het is mijn teamgenote die me komt halen voor onze inhaalwedstrijd, uit tegen Taverbo. Nu heb ik geen hekel aan competitie spelen, maar toch denk ik dat de competitieleiders een foutje hebben gemaakt met de indeling. We hadden ons opgegeven voor de vrijdagavondcompetitie. Een vrijdagavond is géén, ik herhaal géén onpraktische zaterdagmiddag om 15.00 uur zodat je geen reet hebt aan je dag. Zo dat is eruit. Ik had er nog onderuit proberen te komen door me vlak voor de oorspronkelijke wedstrijddag te laten opereren op een plaats die weinig daglicht ziet maar de wedstrijd werd verzet, geen ontkomen aan. Dus waren de vreemdeling, die ook niet helemaal fris was wegens algehele maleise, en ik de sjaak. Dit omdat m’n andere teamgenote “’een afspraak had” en de laatst overgebleven teamgenoot weg moest met Rob en zijn vrouw? Gelukkig was er toch een invaller gecharterd, genaamd Joep Jonkers, die ons bij aankomst in een enorme lege tafeltennishal opwachtte.

Na het zaterdagmiddagprobleem vooraf met onze opponent besproken te hebben zat de sfeer er meteen goed in. En passant nog even gevraagd of er op twee tafels gespeeld kon worden, dan konden we namelijk eerder naar huis, maar dit werd anders op waarde geschat door onze tegenstander dan door ons. Onverwacht komt Teun Vlaminckx binnen, een bekende binnen Irene, voor een trainingspartijtje samen met Maarten Kerkhof, een oud teamgenoot van mij in een ver tafeltennisverleden. Een hartelijk weerzien volgde. Verder had Joep uit betrouwbare bron vernomen dat Teun had gescharreld tijdens de carnaval. Teun antwoorde dat de carnaval lang geleden was en wist zich niets te herinneren. Na een uurtje trainen komt Teun wel binnen en zegt dat hij last heeft van lui zweet van de carnaval. Ik vraag me dan meteen af, is de carnaval lang nu geleden of niet en heeft die scharrel er dan nog wat mee te maken. Na mijn gedachten voorgelegd te hebben aan Teun en enkele ontwijkende antwoorden moet ik me berusten in het feit dat dit nooit duidelijk zal worden.

De dubbel volgde. Nu heb ik met veel mensen het dubbelspel bedreven maar de ervaring met Joep Jonkers zal me lang heugen. Niet dat het me slecht bevallen is, maar apart was het zeker wel. Zowel de grove als de fijne motoriek van Joep kunnen dodelijk zijn voor de tegenstander, maar zeker ook voor de medespeler. De zaalruimte die Joep benut tijdens spelen van het dubbelspel is wat groter dan die van de gemiddelde speler. Joep’s service is hierin met voorsprong een uitdagende exercitie. Ik verdenk Joep er ook van op twee plaatsen tegelijk te kunnen zijn. Alhoewel ik mijn bril toch op had, leek het of hij overal tegelijk stond. Dat kan handig zijn, maar soms ook niet! Maar goed, we wonnen. En dat telt.

Tijdens het volgende enkelspel van Joep zaten de vreemdeling en ik in de lege kantine samen met een van de tegenstanders, Hans. Je maakt dan, je kent dat wel, zo een praatje, broodje bakker. Maar deze man had meer te vertellen. Zonder enig aandringen vertelde hij dat hij enkel weken in het jaar op the Island in the Sun vertoefde, Jamaica. Wat hij daar meemaakte is te veel voor dit stukje maar twee ongelogen sterke verhalen moeten worden verteld. De heer in kwestie is wezen uit eten met Miss World 1993 afkomstig van het eiland Jamaica (die nu Minister van jeugd en cultuur is) en hij is zo maar gevraagd mee te spelen als figurant in een B film waarvan de naam me even ontschoten is. Conclusie: wil je wat meemaken; ga dan naar Jamaica.

De middag liep ten einde en de wedstrijd ook. Gezien de verdere verplichtingen deze dag maakte we ons snel uit de voeten en bracht de vreemdeling me weer veilig thuis. Rest mij niets meer Joep enorm te bedanken voor zijn tomeloze inzet en het ter beschikking stellen van zijn vrije tijd.

Oh ja, we wonnen met 2-8.

Gijs van Mil
Irene 3