Clubkampioenschappen 2017

Op zondag 21 mei werden de jaarlijkse clubkampioenschappen van TTV Irene gespeeld. Om 11 uur ’s ochtends hadden 34 tafeltennissers zich verzameld in de Irene sporthal. In 6 poules speelden jong en oud tegen elkaar om uit te maken in welke poule men ’s middags terecht zou komen. Vooral de jeugd liet tijdens de eerste wedstrijden zien dat ze het afgelopen seizoen het nodige geleerd hebben. Sommige jeugdleden waren dan ook dichtbij een verassende overwinning tegen de ervaren senioren.

Terwijl iedereen zich in de zaal in het zweet werkte scheen buiten het zonnetje. Op het geïmproviseerde terras werd gewacht tot de poule wedstrijden klaar waren en de indeling voor de middag bekend werd gemaakt.

De nummers 1 en 2 uit de ochtend speelden ’s middags in twee zeskampen met als doel de plaatsing voor de halve finale. Eén van de poules bestond uit vijf poulewinnaars van de ochtend (waaronder alle spelers van Irene 2) en kon dan ook direct tot poule des doods worden gebombardeerd.

De spelers van team 2 waren erop gebrand om de titel in het team te houden nadat Wesley Diependaal in 2016 vriend en vijand verraste met de titel. Topfavoriet Joost van Mier werd het slachtoffer van deze team-ambitie en eindigde als derde in de poule. Tegen de in bloedvorm verkerende Lars Wierts was niemand opgewassen en hij pakte ongeslagen de poulewinst voor de verrassende Peter van Hassel. Peter speelt pas weer vier maanden tafeltennis na enkele jaren gestopt te zijn geweest. En alleen de liefhebbers van het lange noppen spel hadden hem vooraf getipt als outsider.

In de andere poule liet Marco Verhoeven (de clubkampioen van 2014 en speler van Irene 5) zien dat hij tot grootse prestaties in staat is. Hij liet Remko van Opstal en Raymond Boel (spelers van Irene 1) kansloos en pakte de volle winst in deze poule. In een titanenstrijd maakten Remko en Raymond uit wie zich voor de laatste halve finale plek plaatste. De winnaar van dit duel werd Raymond.

De halve finale tussen Lars en Raymond was van hoogstaand niveau. Het publiek werd dan ook getrakteerd op mooie rally’s. Met snoeiharde spinballen was het Raymond die zich als eerste plaatste voor de finale. In de andere halve finale vond hardhitter Marco vervolgens zijn Waterloo tegen het noppenspel van Peter.

Om 18 uur begon de finale tussen Raymond en Peter. De eerste game had Peter geen antwoord op de harde spinballen van Raymond en deze game werd overtuigend door Raymond gewonnen. Peter had duidelijk geen zin om kaal geslagen te worden en veranderde na deze game van tactiek, wat hem de tweede game opleverde. Ook in het vervolg van de wedstrijd wist Peter met sterke services en tactisch geplaatste ballen Raymond tot veel fouten te dwingen en zo de zege veilig te stellen. Wat vooraf door velen nog voor onmogelijk werd gehouden, gebeurde dan toch: Peter van Hassel mag zich komend jaar clubkampioen van TTV Irene noemen.

Ook de overige spelers speelden ’s middags vervolgpoules. Voor de jeugdleden stond er ook nog een titel op het spel, dus iedereen deed goed zijn best om het beste tafeltennis te laten zien. Na vele wedstrijden vol enthousiasme en tafeltennisvreugd won Olivier Meulenbroek de finale bij de jeugd en zodoende de jeugd-titel!

Na de prijsuitreiking, waarbij ook de bestuursleden (en broers) Rudi en Jan Hendriks eens in het zonnetje werden gezet, was het tijd voor de BBQ. Wederom bewees Remko van Opstal waarom hij ook wel de ‘Grillmaster van Irene’ wordt genoemd door voor ruim 40 personen het vlees vakkundig te garen.

Terwijl in de avondzon nog een laatste drankje werd gedaan en Arie Janissen bij de sjoelbak het verschil tussen echt sjoelen en patronaats-sjoelen uit de doeken deed, kwam er een eind aan een mooie dag. Irene heeft weer laten zien dat jong en oud, beginners en gevorderden samen voor een hele sportieve en gezellige dag kunnen zorgen.

Volgend jaar bestaat Irene 75 jaar en er wordt komend jaar vast weer druk gespeculeerd wie de titel van Peter in 2018 zal overnemen. De toppers van team 2 zullen er dan in ieder geval weer klaar voor zijn!

Bekijk hier de foto’s.

Peter van Hassel